📒درس نوشتار های کتاب راه و رسم طلبگی (دفتر اوّل: ارزش و افتخارات طلبه) 📁 قسمت پنجم 📁
- چهارشنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۹، ۱۰:۳۸ ب.ظ
- ۰ نظر
💡من معتقدم، همان گونه که برای آموزش فیزیک و ریاضی و قواعد بهداشتی، هر 30 نفر یک معلم می خواهند، برای تعلیم و تربیت دینی هم، هر 30 نفر یک معلّم دین شناس وارسته نیاز دارند.
با این حساب فقط برای کشور خودمان چند صد هزار طلبه ی دیگر احتیاج داریم! در کشور خودمان، شهرها، روستاها، ادارات، مدارس، مساجد، هیئات، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه ها و... همه متقاضی روحانی هستند.
💡در کشور های دیگر هم، دانشگاه های معتبر دنیا، متقاضی استاد اسلام شناسی یا شیعه شناسی هستند، مردم و مسلمان های سراسر جهان به مبلّغ نیاز دارند و این در حالی است که تعداد قابل توجّهی از شخصیت های تراز اوّل حوزه ی ما در حوادث قبل و پس از انقلاب، یا به شهادت رسیدند و یا بر حسب وظیفه به مشاغل دیگر روی آوردند.
💡استقبال از حوزه هم در میان جوانان بسیار کم است، هر سال بیش از یک 1.5 میلیون نفر متقاضی ورود به دانشگاه هستند که چند صد هزار نفر آنان جذب می شوند، ولی اقبال نسبت به حوزه بسیار کم است و هر سال فقط چند هزار نفر در سراسر ایران به آما رحوزویان افزوده می شود.
نرخ ریزش همین تعداد اندک طلبه هم بسیار بالا است. خلاصه اینکه به نظر من، نیاز به منابع انسانی و نیروهای حوزوی بسیار زیاد است.
💡«تامین نیاز به حقیقت و هدایت برای انسان» از تامین همه ی نیاز های مادّی ارزشمندتر است.
همه ی نیاز های مادی به جسم بازگشت دارد و در ترکیب وجودی ما، جسم به منزله ی حیوانی است که روح ما را جا به جا می کند.
اگر انسانیت ما ضعیف، نحیف و ناتوان باشد، چه فایده از پروار کردن آن حیوان؟
