🔖سخن دوم: «جایگاه هنر و شعر»
- يكشنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۹، ۰۲:۳۸ ب.ظ
- ۰ نظر
🔅شعر خوب و شعر هنری، همان خاصیت عمومی هنر را دارد. خاصیت عمومی هنر این است که بدون این‌که خود گوینده حتّی در خیلی از موارد توجه داشته باشد و غالباً بدون این‌که مستمع توجه داشته باشد، اثر میگذارد.
🔅تأثیر شعر، نقاشی، بقیه‌ی انواع هنر، صدای خوش و آهنگ‌های خوب - که اینها همه هنر است - روی ذهن مخاطب، من حیث لایشعر به‌وجود می‌آید؛ یعنی بدون این‌که مخاطب متوجه باشد، آن اثر را در او میبخشد؛ این بهترین نوع اثرگذاری است.
🔅شما ببینید خدای متعال برای بیان عالی ترین معارف، فصیح‌ترین بیان را انتخاب کرد؛ یعنی قرآن. می شد خدای متعال مثل حرفهای معمولی، قرآن و معارف اسلامی را با بیان معمولی بگوید؛ اما نه، خدا این را در قالب فصیح‌ترین و زیباترین بیان هنری ریخته، که خود قرآن هم میگوید نمیتوانید مثل لفظ و ساخت هنرىِ آن را بیاورید؛ معنایش که معلوم است.
🔅به خطبه‌های نهج‌البلاغه نگاه کنید؛ آیت زیبایی است. امیرالمؤمنین می شد معمولی حرف بزند؛ اما نه، از بیان هنری استفاده میکند.
۱۳۸۴/۰۵/۰۵
